De gemaakte kilometers van Van Baal en Graafland
…en de blik vooruit van de nieuwe directie van BG-Engineering
Leon van Baal en compagnon Peter Graafland zijn de breinen achter de wegdeksensoren waarmee BG-Engineering groot werd. Ze werden ontwikkeld voor Rijkswaterstaat, maar vanaf 1989 verzorgde het duo zelfstandig gladheidsmeldsystemen voor provincies en gemeenten. Ze pionierden in veel provinciepolders en legden letterlijk en figuurlijk heel wat kilometers af. De laatste jaren deelden de heren hun kennis met de nieuwe garde: samen met Patrick Bachofner en Sebastiaan Oosterwaal neemt Christian van Baal het stokje van zijn vader over. Vlak voordat ‘de oude heren’ – zoals ze liefkozend genoemd worden – het pand verlaten, blikken ze terug op de start en groei van het bedrijf. De nieuwe garde vertelt over de weg die nog voor ze ligt.
Kennis, koppigheid, bravoure en bluf
Al vanaf 1971 zijn Leon en Peter gespecialiseerd in gladheid, vertelt Leon. “We werkten bij Rijkswaterstaat. Peet zat bij de afdeling Electronica & Systemen, ik deed het buitenwerk. De software werd ontwikkeld door ingenieurs die vooral ‘s nachts aan het werk waren. In 1975 had ik genoeg ruzie gehad met die gasten! Ik besloot zelfstandig verder te gaan en Peter kon zich daar ook in vinden.” Zo startte een nieuwe samenwerking, ingegeven door opgedane kennis, flinke koppigheid, een stevige dosis bravoure en wat bluf.
“We wilden werken met goede systemen, waar we volledig achter konden staan”
Kennis, koppigheid, bravoure en bluf
In hun tijd bij Rijkswaterstaat hadden Peter en Leon gezien hoe het beter kon. Bureaucratie verhinderde verbetering, vertelt Peter nog steeds een tikje gefrustreerd. “Wij mochten ons niet bezighouden met computertechniek, want daar was een speciale afdeling voor.” Leon zag ‘onderweg’ heel duidelijk waar behoefte aan was bij gladheidmeldsystemen, maar kreeg dat bij de programmeurs maar moeilijk goed voor het voetlicht. “Ze snapten de noodzaak niet. Wij zagen het geheel, zij alleen een klein onderdeel ervan. Er bestond een afstand tussen.” Als gespecialiseerd duo waren Peter en Leon veel beter in staat om op de aanwezige behoeften te anticiperen, en dat deden ze dus. Peter: “We stapten over naar kleinere computersystemen. Waarom? Gewoon, we waren brutaal!” Leon: “We wilden met systemen werken waar we achter konden staan, die goed funcioneerden zonder problemen. In de bestaande software zaten teveel bugs die allemaal ‘s nachts opgelost moesten worden. Als wij een aanpassing wilden laten doen, kostte dat maanden. Toen wij eenmaal zelfstandig werkten konden we vandaag een probleem aangeven en dan was het morgen opgelost.”
Gladheid 'meten' met een natte dweil
Peter en Leon streefden naar verbetering en verdere ontwikkeling van gladheidsmeldsystemen. Daarbij werkten de gladheidsbestrijders van weleer niet mee, want die vreesden allemaal voor hun baantje. Leon: “Ze wilden niet geholpen worden door elektronica, want dan waren zij niet meer nodig! Zij reden rondjes om te kijken of er gladheid ontstond.” Peter: “En ze hingen een natte dweil buiten: als die hard werd, dan vroor het.” Wat een verschil met alle data die BG-Engineering tegenwoordig weet op te roepen.
In 1985 werd het landelijk net in werking gesteld en werden er door heel Nederland gladheidsmelders geinstalleerd. De productie ervan werd uitbesteed en daardoor werd het werk van Peter en Leon voor Rijkswaterstaat minder uitdagend. Leon: “Toen kregen we een opdracht van provincie Zuid-Holland, voor de installatie van een gladheidsmeldsysteem. Volgens Rijkswaterstaat kon dat niet, omdat we voor hen werkten. We moesten een keuze maken.” Peter: “Bij Rijkswaterstaat dronken we vooral nog veel koffie achter ons bureau, maar wij houden van ontwikkeling in techniek!” Vanuit de behoefte aan ontwikkeling en vooruitgang werd BG-Engineering toen opgericht (Peter: “We heetten eerst ‘BaalGra’, maar dat klonk niet geweldig”).
“Onze techniek maakte ons veel sneller”
“Voor ons eerste project voor Zuid-Holland moesten we alle wegen meten met een infraroodsysteem. Wij waren in staat wel 95% te meten en waren de enigen die dat konden. Als enige concurrent hadden we een partij in Birmingham, maar onze techniek maakte het verschil en maakte ons veel sneller.” Leon vertelt het met gepaste trots. Het meest trots zijn de heren op de projecten die ze in 1990 van Rijkswaterstaat kregen. Leon: “Alle specificaties moesten daarvoor goed op papier worden gezet en daaraan heb ik een half jaar lang met TNO gewerkt. Alle ins & outs van het systeem werden gedocumenteerd. Dat was een heel goed begin. Helaas kregen we in 1991 een beetje bonje met Rijkswaterstaat.” Vanaf 1992 stopten de opdrachten en de heren dachten dat het gedaan was met BG, maar gelukkig had provincie Noord-Holland veel vertrouwen in het duo. “Dat is onze redding geweest en dáár zijn we eigenlijk het meest trots op.”
Van pionieren tot pensioen
Jarenlang werkten Peter en Leon zij aan zij: Peter verzorgde de software en elektronica, Leon deed het buitenwerk en de montage. Ze vullen elkaar aan en maken nog net niet elkaars zinnen af. Het werk voor de verschillende provincies en gemeenten zorgden ervoor dat ze met stagiaires gingen werken. Zo begon Patrick er rond 2001. Leon: “We hadden verschillende afstudeerders, Patrick is gebleven.” Een paar jaar later kwamen Christian en Sebastiaan erbij. Christian organiseert en overziet, Sebastiaan is een goede techneut en programmeur. Sebastiaan neemt de meeste taken van Peter over.
Vooralsnog is er niemand voor het ‘buitenwerk’ dat Leon verzorgde. Leon: “We maken daarom twintig extra meetstations als reserve in het schap, voor als we hier niet meer zijn over een maandje.” Want ja, ze moeten toch een keer stoppen?! Leon is inmiddels 73 en Peter 69 jaar. Wat gaan ze doen als ze niet meer werken? Peter: “Feest vieren! En ik blijf bezig met computers, als hobby.” Leon: “Ik ben muzikaal en zit als accordeonist in twee orkesten, dus daar ben ik wel vier dagen per week aan kwijt. Daarnaast pas ik op de kleinkinderen en ga ik een beetje uitrusten.” De heren blijven natuurlijk aan als adviseurs, zegt Peter lachend. “Maar dat adviseurswerk moet natuurlijk wél betaald worden!”
Nieuwe garde aan het roer
Hoewel de oude heren vaak met een kritisch oog meekeken, zijn de jonge heren op hun beurt ook verantwoordelijk voor een aantal wapenfeiten. Te beginnen met de online aanwezigheid van BG-Engineering, waar Patrick bijna 18 jaar geleden de aanzet voor gaf. Chris: “In die bijna 50 jaar gladheidsbestrijding werd nooit de makkelijke weg bewandeld, dat vind ik zo knap. Werkte het niet? Dan zorgden ze ervoor dat het wel deed wat het moest doen, met de beschikbare methodiek.” Chris kwam zes jaar geleden in het bedrijf van zijn vader werken. “Op dat punt stelden Leon en Peter zichzelf de vraag of ze de huidige contracten wilden laten aflopen, of er met een nieuw team nieuw leven in wilden blazen.” Het werd dat laatste. Sinds de nieuwe garde met de scepter zwaait, kregen ze er een ‘nieuwe’ klant bij: BG-Engineering werkt inmiddels weer voor Rijkswaterstaat, tot groot genoegen van Leon en Peter.
Wintercontrole
Chris, Patrick en Sebastiaan lopen inmiddels alweer wat jaren mee en zijn de breinen achter BG’s laatste introductie: het strooisysteem, dat direct gekoppeld is aan het gladheidsmeldsysteem. Chris: “We keken naar de toekomst en naar de behoeften aan de markt. Zo kwamen we uit bij Wintercontrole. De koppeling van onze gegevens aan strooiwagens is daarbij vernieuwend.” De klant heeft via één portal inzicht in allerlei data, licht Patrick toe. In de toekomst wordt daar nog veel meer data aan toegevoegd, als het aan de heren ligt. Sebastiaan: “Buienradar spot motregen niet altijd, maar als op een bepaalde plek alle regensensoren aangaan, dan kan het daar wel eens regenen. Mét de kans dat strooizout wegspoelt bijvoorbeeld.” Data is hot, zoveel is duidelijk. Met het correleren van data doen ze nog te weinig, vindt Patrick. “Alle big data-partijen vergelijken data, maar een belangrijke vraag is: wat zegt de data en wat kan je ermee?” Ook Chris zelf had data nodig om zijn nut te bewijzen, vertelt hij. “Mijn vader hield bij wat we deden: wij kostten alleen maar geld. De eerste klant die ik binnenhaalde was Oostgelre. Wat was ik blij, want ik had mezelf bijna terugverdiend!” Het jonge team won de afgelopen jaren vele aanbestedingen. “Onze primaire taak de laatste jaren was allereerst de heren overtuigen van het belang van nieuwe ontwikkelingen én onszelf terugverdienen. Die aanbestedingen zorgden ervoor dat ze nu weg durven gaan.”
Onderweg naar de toekomst
“We snappen de behoefte, de software, het proces én het belang van samenwerken”
Naast het standaardiseren van processen en meer structuur, wil BG groeien qua team en qua klanten. “Met nieuwe diensten willen we klanten aan ons binden.” Het gladheidsmeldsysteem draait al jaren goed, al was het voor de oude heren soms lastig om keuzes te reproduceren, wat soms belemmerde bij de kennisoverdracht. “Daarom hebben we de software opnieuw ontwikkeld. Dan kom je dingen tegen waar je concreet vragen over kunt stellen.” Je moet de goede vragen vinden om antwoord te krijgen, stelt Sebastiaan. “Wij beginnen nu opnieuw en doen het zoals wij denken dat we het moeten doen. Dan komen er soms nuttige vragen waarop we antwoorden krijgen.”
Ze zijn ambitieus: systemen moeten beter, wensen van de klant zijn steeds het uitgangspunt. Trots zijn ze vooral op de aanbestedingen die ze voor Wintercontrole kregen, al vinden ze trots een lastig woord want dingen kunnen altijd beter. Patrick: “Van klanten krijg ik te horen dat wij snappen wat er moet gebeuren: we snappen de behoefte, de software en het proces. Dat maakt ons een fijne partner.” Het belang van samenwerking, dat leerden ze van Leon en Peter. Patrick: “We willen niet alleen leveren wat een klant vraagt, maar actief meedenken.” En als iets niet precies werkt zoals zou moeten, dan doen ze wat Peter altijd deed: dan krijgen de aardbeestjes steevast de schuld.
Volg BG-Engineering online via bg-engineering.com